Tracht het een beetje als Racernixcolumn van de week te beschouwen:

Ik kan er niet aan doen maar als ik tegenwoordig de sportbladzijden van een zgn. kwaliteitskrant opensla (De Morgen of De Standaard), moet ik haast overgeven van de onzin die ik daar lees. Ook de VRT moet daar blijkbaar niet voor onderdoen.

Ik weet niet of er iemand vorige zondag Sportweekend heeft gezien maar Hugo Camps deed weer eens "superintelligente" uitspraken. Ik kan absoluut niet verstaan wat "intellectueel" sportminnend Vlaanderen in deze mens heeft gezien.

Camps betreurde het dat Frank VDB nu een contract heeft getekend bij MR.Bookmaker.com. Dat kon toch niet volgens hem. Blijkbaar zijn Hugo Camps en Frank VDB die enigen die niet inzien dat de carrière van VDB zo goed als gedaan is. Als je jarenlang moet teren op die ene grote klassieke overwinning is het erg met je gesteld.
Hoe komt het dat een "intelligent" geacht persoon als Camps uit de feiten nooit de juiste conclusies kan trekken. En dan dat ellendige prozaische taaltje...
Spijtig dat iemand als Camps nog eens z'n opwachting maakte in het anders behoorlijke Sportweekend. Maar het is natuurlijk een klein wereldje dat van de Belgische sportkenners...

Z'n collega Hans Vandeweghe van de Morgen moet al niet veel voor hem onderdoen. Vandeweghe grijpt z'n columns op zaterdag aan om een vendetta met een andere "sportconnaisseur", Jean-Marie Dedecker, uit te vechten. Heren spaar ons die kinderlijke nonsens en vecht het desnoods uit op het strand van Oostende in een ouderwets pistoolduel...
Maar verspil toch geen hele krantenkolommen aan gewauwel over bobo's en instellingen. Stilaan zijn jullie zelf, de door jullie zo verachtte,bobo's
geworden.

Ook de heren sportredacteurs van de Standaard blinken uit in onwetendheid. Zo vond Hans Jacobs het twee weken geleden nodig om de wereldtitel van Stefan Everts te minimaliseren. Moest de heer Jacobs beter weten dan deed hij dit niet. Het is ook typisch Vlaams om de weinige landgenoten die dan toch iets presteren in de sport af te kraken.
Het is misschien saai dat Everts voor de vierde opeenvolgende keer wereldkampioen werd, maar het is tegenwoordig in haast alle sporten zo dat een paar grootheden domineren. Waar waren de criticasters toen Armstrong z'n zesde Tour won?

Jacobs' collega François Collin heeft het in z'n maandagcolumn steevast over de crisis in het Belgische voetbal. A fond kan je de mens zelfs geen ongelijk geven. Maar hetzelfde maanden, zelfs jaren aan een stuk elke maandag in een of andere vorm brengen, lijkt mij ook niet erg dynamisch.

Onlangs schreef Collin dat het Belgische voetbal veel te veel aandacht kreeg. Daar was ik het volkomen mee eens, maar ik heb de indruk dat de aandacht alleen maar toeneemt.

Ook Luc Alloo heeft nu z'n eigen low-budget, sportshow. Samen met "eminences grises" Aimé Antheunis en Jan Wauters.
Jan Wauters dé sportkenner die alleen maar kan (en kon) meepraten over voetbal en wielrennen. En dat alles natuurlijk in een dichterlijke stijl (tiens, zou Camps daar de mosterd vandaan hebben?)
De gesprekken gaan meestal over twee keer over niks en de sporters zijn ook altijd oude bekenden. Lekker op veilig spelen, dus.

Het is tekenend voor de algemene Vlaamse sportverslaggeving, saai, langdradig en altijd hetzelfde.

De rode draad dooreen dit alles is wel het conservatisme van de Vlaamse sportjournalistiek. Op "zelfverklaard" dopingkenner Hans Vandeweghe na, kennen de "grands reporters" van de Vlaamse sportredacties weinig of niks buiten wielrennen en voetbal. Om de vier jaar is er natuurlijk wel eens een opstootje van "Olympische koorts" en sinds kort de nieuwe liefde, tennis. Maar daarbuiten is het allemaal wat minder. Alles wat zich niet op het vertrouwde terrein van deze heren afspeelt is de moeite niet waard...

Helemaal erg is het natuurlijk gesteld met de gemotoriseerde sporten. Het obligate Formule 1 verslag niet te nagesproken. (Tja, zelfs zij kunnen daar niet buiten)

Toch vinden de heren het nodig om deze sporten ten gepaste en ongepaste tijden eens een veeg uit de pan te geven. Hun totale onwetendheid op dit gebied weerhoudt hen er niet van mensen of sporten te minimaliseren of belachelijk te maken. Een dergelijke bevooroordeeldheid is in de ons omringende landen totaal onbekend.


De gemotoriseerde sporten behoren tot de weinige sporttakken, waar de Belgen nog in scoren. Maar liever dan een scorende landgenoot positief te belichtten, willen de "kenners" zich onderscheiden door kritiek...

Ik zou stilaan durven gewagen dat niet alleen de sportwereld in een crisis zit, maar zeker ook de Vlaamse sportjournalistiek. Zolang bepaalde mensen zonder enige vorm van terughoudenheid de grootste onzin mogen spuien zal de lezer of kijker door de bomen het bos niet meer zien...